ურბნისი - 22 მარტი, 2011 - 22:38
ძალიან საინტერესოა. მარანში პაპაჩემის ჩაყრილი ქვევრები მაქვს, რომელსაც წლებია აღარ ვიყენებთ. ბავშვობაში მახსოვს, რომ მამაჩემი ერთ, თუ ორ მათგანს იყენებდა, მაგრამ ძალიან შრომატევადი იყო მისი გამორეცხვა წვენის ჩასასხმელად მომზადება და კასრებსა და ბოცებზე გადავიდა. თუმცა რაღა მამაჩემი, ქვევრი მეღვინეთა (თუ შეიძლება ჩვენზეც ითქვას ასე) დიდმა ნაწილმა უქმად დატოვა. ბოლო ხანს ამ ამბებმა დამაინტერსა, აგერ ახლა ამ წერილის გავლენაცაა გარკვეულწილად და წელს მინდა ვცადო იმ ქვევრის ამოქმედება, სადაც მამაჩემი ასხამდა ხოლმე ქართლურ ჩინურს!
solomon - 20 მარტი, 2011 - 16:50
რა ყველაფერი ჩვენ უნდა წაგვგლიჯონ, რა ვართ ასეთი ბედოვლათები. იცავს ვინმე ჩვენს ღვინოს, _ ქვევრის იქნება თუ "ბოჭკის"...
სომხებს მაგალითად ვერ აქცევ (რაც არ ეკუთვნით, იმასაც გეცილებიან), მაგრამ გამოსაფხიზლებლად მაინც გამოვიყენოთ მაგათი "თავდადება"...
sweet girl - 17 მარტი, 2011 - 06:43
როგორც ყოველთვის, რთული აქაც შეუდარებელია :)
ეძებეთ წარაფი (მათ შორის google-ით) - 17 მარტი, 2011 - 04:33
ჩემი შეფასება კი ასეთია:
1. ვაზის მეჩხერი დარგვა ხელს არ უწყობს ნიადაგის თვისებების "გადასვლას" ღვინოში. დაბალია ყურძნის ხარისხი.
2. არ ხდება ღვინის დაყენების ტექნოლოგიის დაცვა (მაგ. გამოიყენება ძალიან ძველი კასრი, ზედმეტად "ნიავდება" ქვევრის ღვინო).
დასკვნა: საქართველოში მევენახეობა–მეღვინეობის დონე ჯერ კიდევ საკმაოდ დაბალია და სანამ სომხებს და ბულგარელებს მივდგებით, თავს უნდა მივხედოთ.
ელიზბარ თალაკვაძე
Anonymous - 16 მარტი, 2011 - 09:29
მოგესალმებით,
ხომ არ იცით, თბილისში სადმე Viña Sol–ი იყიდება?
ან საერთოდ უცხოური (არასაკოლექციო) ღვინო სად იყიდება?
გმადლობთ,
GioChiWinx - 15 მარტი, 2011 - 18:55
ვაიმე როგორ მიყვარს =[[[
სუ ყველაფერს მირჩევნია.....
ეძებეთ წარაფი (მათ შორის google-ით) - 15 მარტი, 2011 - 06:13
ეს არის უბრალოდ ფაქტის აღნიშვნა,რომელსაც სტატიაში შეფასება არ მიეცა.
მალხაზ ხარბედია - 15 მარტი, 2011 - 05:57
ბატონო ელიზბარ, იქნებ ცოტა უფრო გასაგებად დაწეროთ რას გულისხმობთ ამ ბუნდოვან პოსტში :)
