მალხაზ ხარბედია - 9 აგვისტო, 2011 - 18:05
1976 წელს დაწერილი სტატიაა და მაგ კოლმეურნის გარდაც ბევრი ისეთი რამე წერია (იზაბელა და ა.შ.) :)
Anonymous - 9 აგვისტო, 2011 - 15:11
ერთგან კოლმეურნე ეწერა, სხვაფრივ არაუშავს.
მალხაზ ხარბედია - 8 აგვისტო, 2011 - 22:24
კი, ნელ–ნელა მეც ვეპარები რუკებს მაგ მიზნით :)))
zurab topuridze - 8 აგვისტო, 2011 - 21:49
როგორ დაემთხვა, გუშინ ვათვალიერებდი ლენტეხის რაიონის დეტალურ ტოპო რუკას და ვფიქრობდი იმაზე თუ რა შესანიშნავი ადგილებია მევენახეობისთვის გლობალური დათბობის შემთხვევაში.
ჟღენტი - 7 აგვისტო, 2011 - 21:00
1.მარანი
იმ ნაგებობას, სადაც ღვინის დასაყენებლად საჭირო ყოველგვარი მოწყობილობა და ჭურჭელი იყო მოთავსებული, მარანი ეწოდება. ნიკორწმინდელს X I ს. თავის სიგელში აღნიშნული აქვს: ‘ნიკოლაოსწმიდას შევქმენ... მარანი ქვიტკირი : ა: (1) და დავფალ შიგან ჭური’ 16-ი, ამნაირადვე ‘ შევქმენ საწირეს მარანი მუხისაჲ --- ა ’ (1-ო; ქკ՜ბი, II, 46 და 48).
გიორგი III-საც შიომღვიმისადმი 1170 წ. ბოძებულ ერთიან სიგელში ნათქვამი აქვს ‘ ოთხთა ჭურის მრეცხელთა სხალტბელთა მარანსა ჩუენსა ტყეკორდთა მისცემდნენ სამსა კუირასა ’-ო (სქ՜ს სძვ՜ლნი, IV, 5).
2.მარანი ანუ საღჳნე სახლი
საბას განმარტებით მარანი ‘საღჳნე სახლი’ იყო (ლექსიკ.), მაგრამ ეს განმარტება მხოლოდ იმდენად არის სწორი რამდენადაც მარანში მართლაც ღვინოს აყენებდნენ. მაგრამ მაინც მარანი და საღვინე მეღვინეობის სხვადასხვა მოთხოვნილებისათვის ყოფილა განკუთვნილი, რა თქმა უნდა, მსხვილ მეურნეობაში.
3.მარნების სახესხვაობანი და ზომა
‘ ზნაკუას... დავფალ მარანსა შიგა ჭური : გ: ’ (ნიკორწმ. X I ს. სიგ.,ქკ՜ბი, II, 46)
‘ ნიკოლაოს-წმიდას შევქმენ... მარანი ქვიტკირი : ა: და დავფალ შიგან ჭური ნავარძული : ივ: (იქვე).
‘ შევქმენ საწირეს... მარანი მუხისაჲ :ა: და დავფალ შიგან ჭური :ი: და დავდგი ზედა ბეღელი ხერხული :ბ:’ (იქვე, II, 48).
ამგვარად, მარანი ხისაც, მუხისაც კეთდებოდა და ქვითკირისაც. მარნები სიდიდითაც განსხვავდებოდნენ: ერთში 3 ჭური ყოფილა, მეორეში 10, მესამეში 16 ჭურიც კი.
ნიკორწმინდელს თავის ზეობაში ორი მარანი აუგია, რომლებლშიაც 26 ჭური ჩაუდგამს და ერთ წინათ აგებულ მარანში კიდევ 3 ჭური ჩაუფლავს. სულ, მაშასადამე, 29 ჭური ჩაუდგამს.
ივანე ჯავახიშვილი, ტომი V, მეღვინეობა გვ.650-651
keti adeishvili - 5 აგვისტო, 2011 - 01:01
ჯანჯაფილი და კურკუმა შესაძლოა საერთო წარმოშობის, მაგრამ სხვადასხვა ფერის, არომატისა და გემოს სანელებელია და ერთმანეთს არ ცვლის. ორივე კოჭაა, მაგრამ ეს ერთი, ვითომ უმნიშვნელო განმარტება - ყვითელი, დამიჯერეთ, ბევრს ცვლის. :)
ქართულ სამზარეულოში თუ გამოვიყენებთ, მცირე რაოდენობით უხდება სხვადასხვა ნიგვზიან კერძს, მათ შორის ნიგვზიან სტაფილოს, ბადრიჯანს, შეიძლება ექსპერიმენტიც საცივთან დაკავშირებით, ვინაიდან იმ არომატულ თაიგულში, რომელიც საცივს გააჩნია, წარმატებით ჩაჯდება და ნაზი არომატის წყალობით არც თავის გემოზე არ წაიყვანს. :) ამ სანელებელს აქვს კარგი ფერი და ბევრ კერძში გამოიყენება არა მხოლოდ მისი გემოვნური თვისებების, არამედ ვიზუალური თვალსაზრისითაც.
მალხაზ ხარბედია - 4 აგვისტო, 2011 - 23:08
