მალხაზ ხარბედია - 28 დეკემბერი, 2013 - 22:13
ქართული ღვინის იმიჯზე სულ გვიწევს ჩვენ საუბარი ბოლო წლების მანძილზე. ამ საიტზეც ნახავთ არაერთ მასალას. მომავალ წელს კიდევ უფრო ფართოდ გაიშლება პოლემიკა ამასთან დაკავშირებით :)
ესეც წყარო:
Anonymous - 28 დეკემბერი, 2013 - 02:24
მსგავსი სისულელე არ გეთქვათ .. ))) ისაუბრებ ემოციურად და წვეთი არ დარჩება
ვამეხ ვახვარი - 28 დეკემბერი, 2013 - 01:41
არადა მნიშვნელოვანი თემაა, თანაც უკვე დღეს როცა უკვე ვიცით რომ ქართული ღვინო შევიდა რუსულ ბაზარზე. გარკვეულ წილად გასაგებია ქართველი ღვინის მწარმოებლების ეიფორია, მაგრამ რატომღაც ხანგრძლივ შედეგებს თუ გავითვალისწინებთ მე პირადად უფრო ნეგატიურად ვაფასებ რუსული ბაზრის გახსნას. ერთი საშიშროება ის არის, რომ ქართული ღვინის წარმოება კვლავ დაუბრუნდება მასობრივ და აქედან გამომდინარე იაფიან პროდუქციას, რის შედეგადაც 2005-დან მოყოლებული დღემდე გაწეული შრომა ასე რომ ვთქვათ წყალში ჩაიყრება, რადგან მე პირადად გამორიცხულად მიმაჩნია, რომ დღევანდელი ფასების ქართული ღვინო 2005 წლამდე რუსულ ბაზარზე გაყიდული ღვინოების რაოდენობას მიუახლოვდეს. აქ ვერ დავეთანხმები გიორგის როცა ამბობს, ქართული ღვინის ფასი არ გაზრდილაო. რა თქმა უნდა გაიზარდა და ასეც უნდა იყოს, უფრო მაღალხარისხიანი პროდუქცია უფრო ძვირი უნდა ღირდეს. მეორე საშიშროება კიდევ ისაა, რაც ყველამ კარგად ვიცით - რუსსეთთან არსებული მსხვრევადი ურთიერთობა ჩვენი ქვეყნის და ემბარგოს გამეორების საშიშროება. გეთანხმებით ორთავეს, როცა ამბობთ რომ ბოთლის ღვინის ფალსიფიცირების საშიშროება უფრო ნაკლებია ვიდრე ჩამოსასხმელის, მაგრამ აქვე შეგახსენებთ რუსეთში ღვინის ექსპორტის მესამე კონტრას: ვთქვათ მივაგენით ფალსიფიცირებულ ქართულ ღვინოს რუსეთის ბაზარზე, მე მაინტერესებს რა სამართლებრივი ნაბიჯების გადადგმა მიგაჩნიათ შესაძლებლად და რომელ სასამართლოში. მე მგონი მიმიხვდით რასაც ვგულისხმობ ჩემი სკეპტიციზმით. არ შეიძლება აქ მალხაზის მოსაზრება არ გაიზიარო და თქვა რომ ქართული ღვინის ფეხზე დაყენება მხოლოდ საშუალო და მაღალფასიან ღვინოშია, ეს არის ერთადერთი გზა წარმატებისკენ. და ამ გზაზე არა მგონია რუსეთის ბაზარი დაგვეხმაროს.
ვამეხ ვახვარი - 27 დეკემბერი, 2013 - 23:01
აღიარების საწინააღმდეგო არაფერი გვაქვს და არც აღმოჩენების გვერდის ავლას ვაპირებთ, ოღონც წყაროსაც გააჩნია რამდენად შეიძლება დაეყრდნო ასეთ აღმოჩენებს. აქ გამოქვეყნებული ინფორმაცია მართლაც სასარგებლოა და საინტერესო. კარგი იქნებოდა თუ ამ ვებ-გვერდის ავტორები ასეთი სტატიების წარმომავლობას მიუთითებენ, უბრალოდ რომ მკითხველმა შეძლოს ობიექტური შეფასება. მე ინტერნეტში ვეძებე წყარო და სამწუხაროდ ვერ მივაგენი. ისე, რაც ქართული ღვინის იმიჯს შეეხება ერთ-ერთი უმნიშვნელოვანესი თემაა და დისკუსიას იმსახურებს, იქნებ დაიბადოს ამასობაში სიმართლე და ისეთი იდეა, რაც ყველას წაადგება.
მალხაზ ხარბედია - 27 დეკემბერი, 2013 - 14:30
ქართული ღვინის იმიჯს რა უფრო ვნებს ეგ კიდე გასარკვევია და ცალკე საუბრის თემაა :) საქართველო რომ ღვინის აკვანია, ეგ არ ნიშნავს, რომ ყველა სხვა აღმოჩენას დუმილით უნდა ავუაროთ გვერდი. აქ საუბარია ერთ კონკრეტულ აღმოჩენაზე, რომელსაც მეცნიერებმა თავისი განსაზღვრება მისცეს. გარდა ამისა, თუკი გადახედავთ უძველესი ღვინის ისტორიას და ნაშთების ქიმიური ანალიზის კვლევის შედეგებსაც ნახავთ, აღმოაჩენთ, რომ, კლასიკური ანტიკურობის სამყაროში და ცხადია მანამდეც, ჩვეულებრივი მოვლენა იყო ასეთი მინარევები.
ვამეხ ვახვარი - 26 დეკემბერი, 2013 - 19:22
აბსოლუტურად ვეთანხმები კახას. გათხრების შედეგად აღმოჩენილ ყველა მარანს უძველესს ნუ დავარქმევთ. ჩვენი ღვინის წარმატება თუ წარუმატებლობა იმაზეცაა დამოკიდებული თუ რამდენად დამაჯერებლად "გავყიდით" საერთაშორისო ბაზრებზე ამ მართლად რომ ქონებას, რასაც ჰქვია იყო პირველი ქვეყანა, სადაც ღვინის დაყენება მოხდა. ჩვენ თუ ამაში თვითონვე ეჭვი გვეპარება, უცხოელებს რაღას დავაჯერებთ. რამოდენიმე გერმანულ ღვინის ლიტერატურას გავეცანი, და ბევრ მათგანში აღტაცებით ეწერა, გერმანიამ მსოფლიოს რისლინგი აჩუქაო. ჩვენ კიდე გვიჭირს ხალხს გავაგებინოთ, რომ ის ფაქტი რომ დღეს მთელი მსოფლიო ღვინით სიამოვნებას ღებულობს, ქართველი კაცის დამსახურებაა. არ ვართ მაგრები მარკეტინგში.
კახა - 26 დეკემბერი, 2013 - 13:29
მე დავუმატებდი ამ ღვინის ჯილდოებს:
1. Les Citadelle du Vin 2012, ბორდო, საფრანგეთი - ოქროს მედალი;
2. Decanter World Wine Awards 2012, დიდი ბრიტანეთი - რეკომენდებული.
კახა - 26 დეკემბერი, 2013 - 13:24
ღვინო ვიცი მე ყურძნის! რა ბალახეული, რის ნიგოზი. ყველაფერს ღვინოს ნუ დავარქმევთ. და თან, მასე თუ წავიდა საქმე და გამოვიკლვიოთ აღმოჩნდება, რომ ძვ. წ. აღ. 1700 წელზე უფრო გვიან "მარნებსაც" აღმოვაჩენთ მესოპოტამიაში. მაგრამ ეგეც არაფერია, მსოფლიო აღიარებს, რომ ღვინის აკვანი, რასაც ქვია სამშობლო არის საქართველო. 1700 კი არა 8000 წლის წინ გვქონდა ჩვენ ღვინო და ყურძენი.
ამიტომ, როცა ვლაპარაკობთ ამ სტატიაში ხსენებულ "მარანზე" უნდა ვთქვათ არა უძველესი, არამედ ერთ-ერთი ძველი, ან უბრალოდ ძველი "მარანი".
მალხაზ ხარბედია - 25 დეკემბერი, 2013 - 23:33
მტარგმნელს შეეშალა როგორც ჩანს. გასწორდა :)
No-spa - 24 დეკემბერი, 2013 - 17:20
პიცაც კარგია და თევზიც, მაგრამ ცალცალკე და სხვადასხვა ხასიათზე
