მალხაზ ხარბედია - 29 ივლისი, 2009 - 23:36
მთავარია ავტორს გამოცდილება ჰქონდეს, პირის გემო და გემრიელი წერა იცოდეს.
სალომე - 29 ივლისი, 2009 - 20:19
ეს არის განსაკუთრებული ნიჭი - ასეთ პატარა ტექსტში ასე აღწერო და გადმოსცე. უმაგრესია. ასე მგონია, რომ “ამარრა- ო-ტეჟუში” ვიჯექი და გემრიელად მივირთვი.
საქართველოს სამზარეულოზეც რომ დაწეროთ ასეთი წერილები? საუკეთესო რეკლამა იქნებოდა.
Anonymous - 21 ივლისი, 2009 - 14:02
"ვაქირულა" –ს ჯიშის ყურძენი შემცირდა ცოტათი? მე თუ მკითხავთ ძალიანაც კარგი რო დაიწვა. გაჩეხვით არ ჩეხავენ და მერე პრეტენზიები აქვთ რო რატო არ იბარებთო და გზების გადაკეტვასაც არ ერიდებიან.
hirondele - 20 ივლისი, 2009 - 04:00
აღანიშნავია რომ რაც წამოსულივარ (10 წელი) საქართვლოს ლუდის წარმოებაში დიდი ცვლილებები არ მომხდარა, იგივე ყაზბეგი, არგო და ნატახტარი...
სხვათაშორის მე არგო მომწონდა ყველაზე მეტად, განსაკუთრებით ბოლოს რომ გამოვიდა მოვარდისფრო ეტიკეტით...
მაგრამ უმეტესობის გემოვნება აშკარად სხვა იყო და როგორც ჩანს ყაზბეგმა მაინც გაიმარჯვა...
hirondele - 19 ივლისი, 2009 - 20:38
La vieille bon secours
ჩემთვის ფრიად სასიამოვნოა იმის აღმოჩენა, რომ მსოფლიოში ყველაზე ძვირადღირებული ლუდი Bელგიური ყოფილა,
მაგრამ იყიდება მხოლოდ ლონდონის ერთ პაბში ცოტა საკვირვლია, ალბათ ინგლისის მასშტაბითაა საუბარი...
Mei - 18 ივლისი, 2009 - 17:02
საოცრად გემრიელია. ამავე რეცეპტში ქათმის ფრთები შეიძლება შეიცვალოს ღორის ნეკნებით, სოიოს სოუსი კი კეტჩუპით, და ასევე ძალიან გემრილი კერძი გამოდის.
amadeus - 18 ივლისი, 2009 - 10:32
მაგას თუ ვერ არჩევ რუსულია თუ ინგლისური, მაშინ ნუ იყიდი :)))