Anonymous - 25 ნოემბერი, 2012 - 23:35
ჩვენთან აგრარულში რა დონეზე ასწავლიან თუ იცით?
სიბერეში რო გაგიჟდეს კაცი და წავიდეს მანდ აზრი ექნება ნეტავ?
მალხაზ ხარბედია - 23 ნოემბერი, 2012 - 19:38
დღეს სოფლის მეურნეობის მინისტრი, დავით კირვალიძე გვყავდა სტუმრად. საინტერესო საუბარი გამოვიდა.
Anonymous - 22 ნოემბერი, 2012 - 14:10
Tu miutitebt rogor dagikavshirdet, dgesve sheidzleba gvinis kidva. gvino qvevrebshia, 2012 wlis mosavali, xashmis saferavi.
ჯო - 21 ნოემბერი, 2012 - 15:43
შიდა ტურიზმიც იზრდება მაგ მხრივ. სიამოვნებით წავიდოდი ხაშმში და გადავიხდიდი ფულს, კარგ ღვინოსაც ვიყიდდი. მაგრამ რეკლამის ნაკლებობაა და არ ვიცი სად წავიდე ხაშმში მაგალითად.
მალხაზ ხარბედია - 20 ნოემბერი, 2012 - 23:49
დღეს კლუბის სხდომაზე მითხრა მეგობარმა, რომ 2 დღის წინ დაუკრძალავთ ბატონი ჯუანშერი :((
მალხაზ ხარბედია - 20 ნოემბერი, 2012 - 16:58
მაგიტომაც ვიცავთ ასე მკაცრად საავტორო უფლებებს :))
Anonymous - 16 ნოემბერი, 2012 - 20:59
eseti sasacilo recepti ar wamikitxavs movkvdi sicilit :D :D marili gemovnebit gamigia magram tvalis zomit neta rogoria :D daa "yveli ramdenis sashualebac gaqvt" anu shegvidzlia saertod ar vuyot :D :D
დავითი - 14 ნოემბერი, 2012 - 23:04
ადუღებული წყალი ფარშს არ კრავს, რის გამოც ის ცომში უფრო გახსნილია. ცივი წყლის შემთხვევაში კი ფარში გუნდასავითაა. რამდენიც არ უნდა ვიდავოთ ყველაფერი გემოვნებაზეა დამოკიდებული. ზოგს ხაოიანი, ხელით მოზელილი ცომი უყვარს, ზოგს კი პრიალა და თეთრი, რომელსაც მაცივარში ყინავენ და პრესით აბრტყელებენ. ასე, რომ კულინარიაც ვითარდება.
K в е в р и - 14 ნოემბერი, 2012 - 09:46
გოსტის შესახებ ვერაფერს გეტყვით. ამგვარი რამ, როგორც მე ვიცი არ არსებობს. ერთად ერთი, რაც მე წამიკითხია ესაა 70-იან წლებში დაწერილი ინფორმაცია ქვევრების რეცხვის შესახებ ,მაგრამ იქ ისეთი რამე ეწერა, რასაც პრველ რიგში უნდა მოვერიდოთ... ქვევრი უმეტეს შემთხვევაში ისე ირეცხება როგორც აქ წერია და ეს ყველაფერი პრაქტიკულ დაკვირვებებზეა აწყობილი. ზემორე წერილში ის პრინციპებია ჩამოყალიბებული, რომლითაც შეიძლება იხელმძღვანელოს ადამიანმა. მაგრამ ესაა მხოლოდ პრინციპები, რადგან რეცხვა ბევრ ფაქტორზეა დამოკიდებული, რასაც მისი რეცხვისწინა მდომარეობა განაპირობებს. აქედან გამომდინარე ესაა მეტად ინდივიდუალური საკითხი, როგორც მაგალითად ვაზის სხვლა და ამიტომ ამ საკითხის "გოსტირება" ვერ მოხერხდა. შეუძლებელია ითქვას, თუ რამდენჯერ უნდა გაირეცხოს ქვევრი. ქვევრი ირეცხება იმდენჯერ და მანამდე, სანამ არ მიიღწევა სათანადო შედეგი და ეს ყოველმა მეღვინემ თავად უნდა "დაამუღამოს" რადგან ყველაზე გარგად ის თავად იცნობს მისი ქვევრების ხასიათს. მინახავს კაცი, რომელიც ამბობს - ხოლმე, რომ ამ ქვევრს ცოტა ნაკლები რეცხვა უნდა სხვებთან შედარებითო... თუმცა, როგორც ვთქვი ეს დამოკიდებულია ქვევრის მდგომარეობაზე, მაგრამ თუ ქვევრს რეჟიმში ჩავაყენებთ, ანუ ყოველთვის ერი დაიგივე პროგრამას მივმართავთ (გადაღების შემდეგ სწრაფი რეცხვა, ცარიელ მდგომარეობაში დატოვების შემდეგ მისი კონტროლი, ახლად ჩაფლული ქვევრის შესაბამისი მოვლა, პირველი მოსავლის დადუღების სირთულეები ახალ ქვევრში და სხვა მრავალი ფაქტორი)მაშინ ქვევრი "გვემორჩილება". რაც მთავარია ამ ყველაფერი მაშინა აქვს დადებითი ეფექტი, როდესაც ამას ერთი ხელი აკეთებს და თან, როგორც ითქვა ერთი პრინციპებით. სამწუხაროდ არ არსებობს უნიკალური ქიმიური სარეცხი საშუალება, რომელსაც ქვევრში ჩავყრით, მერე ცოტა წყალს ჩავასხავთ, მივავლ-მოვავლებთ და ქვევრიც გარეცხილია და ამრიგად მისი რეცხვა დიდ სირთულეებთანაა დაკავშირებული, მაგრამ ამიტომაა, რომ ღვინოც ასეთი კარგი გამოდის. ბოლოს კვლავაც გავიმეორებ, რომ ჯერხნობით არ არსებობს ქვევრის რეცხვის კონკრეტული ეტაპების რაიმე დოგმა(ები) და ეს უმეტესწილად ადამიანის ინტუიციაზეა დამოკიდებული, რაც რაიმე პრინციპებს უნდა დაეფუძნოს. სწორედ ამგვარ პრინციპებზეა საუბარი ჩემს წერილში. მაგალითად კიდევ ერთს მოვიყვან. ამ ხნამდე ჯერ არც დაწერილა და ალბათ არც ამის მერე დაიწერება რაიმე წიგნი მეღვინეობაში, რომელსაც წაიკითხავ და მერე მიხვალ და ღვინოს დააყენებ... როგორც ქვევრის რეცხვა, ისე საერთოდ ღვინის დაყენება ისეთი თემებია, რომ ამის სადმე ამოკითხვა, მითუმეტეს ერთ მოკლე სტატიაში შეუძლებელია. ჩვენ სეგვიძლია წავიკითხოთ პრინციპი იმისა, თუ როგორ ყენდება, მაგალითად: მალაგა, მარსალა, პორტო, ხერესი და სხვ. მაგრამ ეს მხოლოდ პრინციპებია და არა ის დეტალები, რომელშიც თავად მეღვინე უნდა გაერკვეს ღვინის დაყენების დროს, წლების განმავლობაში. მიუხედავად იმისა, რომ, მაგალითად კახურ ღვინოს თითქმის ერთნაირი პრინციპით აყენებენ დღეს ქართველი მეღვინეები, ერთი და იგივე ვენახიდან მოწეული ერთი და იგივე პრინციპებით დაყნებული ორი კახური ერთმანეთისაგან ზოგჯერ რადიკალურად განსხვავდება, რადგან საერთო აქ მხპლოდ პრინციპია, ხოლო დეტალები და ნიუანსები კი რა თქმა უნდა სხვადასხვაა, რადგან ამას ინდივიდები აკეთებენ და ისინი ითვალისწინებენ პრინციპებს, ხოლო დეტალებს კი ამ პრინციპებზე დაყრდნობით თავად ქმნიან.
