ქართული ნაყინის მცირე გზამკვლევი

ბელა ჩეკურიშვილი

სხვადასხვა არომატებთან თუ ხილთან ერთად ათქვეფილი და შემდეგ გაყინული რძე, ნაღები, კარაქი და შაქარი უდრის ნაყინს, ანუ იგივე ბედნიერებას, რომელიც გაზაფხულის დადგომისთანავე იწყება და გვიან შემოდგომამდე გრძელდება. ნაყინი ყველაზე ეფექტური სასუსნავია, რომელიც ერთნაირად ახალისებს ხილისა და კანფეტის მოყვარულსაც და შოკოლადისა და კრემების გურმანსაც. და ეს გამაგრილებელი ბედნიერება, ამავე დროს, მშობლებისათვის საუკეთესო საშუალებაა ურჩი შვილების დასასჯელად, ანდა სურვილზე დასაყოლიებლად...

დღეს საქართველოში 200-ზე მეტი დასახელების ნაყინი იწარმოება, როგროც დედაქალაქის, ისე რეგიონალურ ქარხნებში.

თბილისური ბრენდების “თოლიას”, “იოლის”, “ნიკორას”, “სელას”, “ლიდერის” ქარხნების გარდა, ნაყინს აწარმოებს თელავის, გურჯაანის, ხაშურის, კასპის, გორის, ზესტაფონის, ქუთაისის, სამტრედიის, თერჯოლის, სენაკის, აბაშის, ზუგდიდის, ქობულეთის და ბათუმის ნაყინის ქარხნები, საიდანაც ძირითადად მარაგდება ადგილობრივი ბაზარი, თუმცა ბევრი მათგანის გემო არც თბილისელი მომხმარებლისათვის არის უცხო.

ნაყინის ფასს მისი შემადგენლობა და მოცულობა განსაზღვრავს. საქართველოში ამ პროდუქტის ფასი 35 თეთრიდან იწყება და 7-8 ლარამდე ადის (ე.წ. ნაყინის ტორტები ცალკე თემაა). ამასთან, რეგიონებში მოთხოვნა უფრო იაფფასიან ნაყინებზეა, დედაქალაქში კი ყველა პროდუქტს ჰყავს თავისი მომხმარებელი.

იმის მიხედვით, ნაყინის მიმართ ვის რა მოთხოვნილება გვაქვს, შეგვიძლია ნებისმირი ფანტაზია დავიკმაყოფილოთ. ბაზარი უშურველად გვთავაზობს არჩევანს. ზოგიერთმა კომპანიამ, როგორიცაა მაგალითად, “იოლი”, სოლიდურობისათვის ISO-ს ხარისხის სტანდარტიც დანერგა და შესაბამის ტექნოლოგიაზე განაცხადა პრეტენზია.

“იოლი” 50 დასახელების ნაყინსაწარმოებს. მის პროდუქციაში შედის სხვადასხვა კალორიულობის, გემოსა და არომატის 7 დასახელების ჭიქის პლომბირი, 10 დასახელების ესკიმო, დუეტი, კორნეტო, ასევე ასაწონი პლომბირები და ტორტები. პლომბირები ნახევარკილოგრამიანი დაფასოებით იყიდება. პლომბირი სერიით “ექსკლუზივი” კაპუჩინოს, ხილისა და შოკოლადის არომატებს გვთავაზობს. ტორტები თხილითაა გაფორმებული. “პანდას” სერიის ჭიქის ნაყინები სხვადახსვა ჯემებით და კარამელის შენარევებით გვახალისებს, ხოლო “პანდა” კრემ- ბრიულე შედედებული რძით კიდევ ერთ განსხვავებულ გემოს ქმნის. “იოლის” ნაყინით გაგრილება დიაბეტით დაავადებულებსაც შეუძლიათ, ამისათვის კომპანია ესკიმოს სპეციალურ ხაზს აწარმოებს. იოლის სეზონის მთავარი სიახლე ღვინის ნაყინია, რომელიც პირველად გაკეთდა საქართველოში. ეს პიკანტური დესერტი თეთრ და წითელ ღვინოზე მზადდება და 2 გრადუს ალკოჰოლსაც შეიცავს. როგორც ამბობენ, განსაკურებით გემრიელია ზაფხულის პაპანაქება სიცხისას. მართალია, ასეთი სიცხე ჯერ არ დამდგარა, მაგრამ თბილისური ხვატის წარმოდგენა არავის გაგიჭირდებათ...

ე.წ. საოჯახო ნაყინების მომხმარებელი ასევე შეეჩვია “ნიკორას” ნაყინებს, რომელიც თავიდან 450 გრამიან შეფუთვაში გამოდიოდა, შემდეგ კი “ნიკორამ” ნაყინს თანამედროვე ქართული ზღაპრის გმირის სახელი, “პალომა” უწოდა და დღეს 2 სახით იწარმოება: რბილი, ანუ ჩამოსახმელი და პლომბირი, ანუ, საოჯახო. იტალიური ტექნოლოგიით დამზადებული პლომბირი ოთხნაირი გემოთია: შოკოლადის, ვანილის, მარწყვის და ყავის. “ნიკორას” საფირმო ქსელში ასევე შესაძლებელია 3 სახეობის რბილი ნაყინის შეძენა: შოკოლადის, ვანილის და შერეული (შოკოლადი- ვანილით). “პალომა” ნატურალულ კარაქზე და შესქელებულ რძეზე მზადდება და მაღალხარისხიანი პროდუქტია, თუმცა კი., ხელმისაწვდომ ფასად იყიდება.

თბილისში დიდი პოპულარობით სარგებლობს “ჩამოსახმელი” ნაყინები, რომელიც ბავშვებისა და ახალგაზრდა თაობის მომხმარებელზეა გათვლილი. ამ მხრივ განსაკურებული წარმატება “თოლიას სამყაროს” აქვს, რომელიც 60 თეთრი ღირს და ჩვენს დედაქალაქში 12 ობიექტზე იყიდება. გარდა ამისა, “თოლიას” სავაჭრო ნიშნის ქვეშ ინდმეწარმეებიც ამზადებენ ჩამოსასხმელ ნაყინს, რაშიც “თოლიას” ნედლეულს ხმარობენ.

როგორც აგვიხსნეს, ჩამოსასხმელი, ანუ რბილი ნაყინი იმიტომაა ჩვეულებრივ ნაყინზე გემრიელი, რომ მისგან განსხავავებით 20-25 გადუსზე კი არ ყინავენ, არამდე 5-6-ზე და აქედან გამომდინარე, გემოს აღქმა უფრო ადვილად ხდება, ამიტომაც ჩამოსასხმელი ნაყინი კიდევ უფრო გვეგემრიელება...

გარდა ჩამოსასხმელისა, “თოლიას” 46 დასახელების ნაყინი გამოაქვს ქართულ ბაზარზე. “თოლიასია” ლოლო, ესკიმოსი, სენდვიჩი, “სტაკანჩიკი”, ვანილის, შოკოლადის, მარწყვის, კარამელის, მოცხარისა და მარწყვისჯემიანი საოჯახო ნაყინები. “თოლიას” სეზონის სიახლეა საოჯახო ნაყინების 2 ათას მილიგრამიანი დაფასოება.

“თოლიას” გარდა შპს “ქართუ- უნივერსალის” კიდევ ერთი სავაჭრო ნიშანია “კამპარა” 29 დასახელების ნაყინით: “ხილის ყინული”, “ტორნადო”, “ნუვო”, ჯემიანი ესკიმოები, სენდვიჩი - “ჯენო”, კორნეტო – “ალბინა”, ესკიმო -”ამადეუსი” და “ამადეუსის” სერიის მთელი წყება საოჯახო ნაყინები...

ქართულ ბაზარზე ყველაზე ძველი ნაყინის მწარმოებელია “სელა”, რომელიც ჯერ კიდევ საბჭოთა დროიდან არსებობს და მას მე-4 მაცივარი ერქვა.

რჩევა ნაყინის მოყვარულებს:

ნაყინი, როგორც წესი, ქუჩაში იყიდება და ქუჩაშივე იჭმება, მაგრამ მაინცდამაინც სასურველი არაა ლოკვა- ლოკვით ტანსაცმლის ბუტიკში, ანდა წიგნების მაღაზიაში შეისეირნოთ, ანდა საზოგადოებრივ ტრანსპორტში ახვიდეთ. განსაკუთრებით საშიში ესკიმოებია, რომლითაც ყველაზე ადვილია დასვრა. მოკბეჩის დროს შოკოლადის მინანქრის ნატეხები დნება, ან კიდევ უფრო უარესი, არათანაბრად ჭამისას ნაყინის მოზრდილი ნაჭერი შეიძლება სულაც მოსძვრეს ჯოხს და ტანსაცმელზე დაგეცეთ. ამიტომ ესკიმოს ჭამისას სჯობს, ქაღალდი არ გადააგდოთ და ისე მოახერხოთ, რომ დამდნარი მასა იქ ჩამოიღვენთოს და არა თქვენს თითებზე.

© ბელა ჩეკურიშვილი/vinoge.com