Home
ქართული | English
მარტი 2024
ორშსამოთხხუთპარშაბკვი
26272829123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031

შეიძინეთ ჩვენი წიგნები ღვინის მაღაზიებში

მულტიმედია

კომენტარები

ქვევრი, ხარისხი და ფასი

გიორგი ბარისაშვილი

  მარნების მშენებლობას დღეს საკმაოდ ფართო ხასიათი აქვს. ამჟამინდელი ტენდენცია სავარაუდოდ კიდევ უფრო გაძლიერდება და შესაბამისად ქვევრზე მოთხოვნა ერთიორად გაიზრდება. ხშირია შემთხვევები, როდესაც მექვევრეებს მომდევნო სეზონის შეკვეთები წინასწარ აქვთ აღებული. ქვევრზე მოთხოვნა არა მხოლოდ საქართველოში სრულდება, არამედ უცხოეთიდანაც საკმაოდაა. ეს თავის მხრივ მისასალმებელია, რადგან თუკი აქამდე მსოფლიო მეღვინეობის კლასიკურ ჭურჭლად ფრანგული კასრი ითვლებოდა, დღეს ღვინის სამყაროს ქვეყნები საკმაოდ ბევრს საუბრობენ ქართულ ქვევრზეც. მეორე მხრივ ეს გარემოება ჩვენს ქვეყანას წარმოაჩენს, როგორც ღვინის ცივილიზაციის საწყისს...

  რა სიტუაციაა ამჟამად საქართველოში ქვევრის ფასებისა და მათი ხარისხის მხრივ? აი ის ორი ძირითადი საგანი, რის გარშემოც გვინდა, მცირედი ცნობები მოგაწოდოთ. ჩვენი ქვეყნის მექვევრეობის ყველაზე მსხვილ კერას ამჟამად ზემო იმერეთი წარმოადგენს. ამ ადგილას ქვევები მზადდება: შროშაში, საწაბლეში, მაქათუბანში, ტყემლოვანასა და მანდაეთში. ცნობილია, რომ ტყემლოვანისა და მანდაეთის მექვევრეობა სათავეს იღებს სოფელი ჩხიროულიდან. ეს სოფელი, როგორც ისტორიული მექვევრეობის კერა, მოხსენიებულია ძველ წყაროებში. ასევე მოგვეპოვება ამ სოფელში დამზადებული ქვევრის დამღები, რომლებზეც წერია სოფელ ჩხიროულის სახელი, ან მისი შემოკლებული ფორმა „ჩხირ“.

დღესდღეობით ქვევრი მზადდება კახეთში, გურიასა და სამეგრელოშიც, ერთეულ მექვევრეებთან. საქართველოში ამჟამად 30-მდე მექვევრეა, მაგრამ მაინც უნდა აღინიშნოს, რომ ამათგან ნამდვილი მექვევრე ოსტატი ნახევარიც არაა...

სამწუხაროა, მაგრამ ზოგიერთი დამზადებული ქვევრიც კი დამზადებისთანავე უხარისხო და  წუნდებულია. ხარისხიანი და უხარისხო ქვევრების გარჩევა მემარნეების აბსოლუტურ უმრავლესობას არ ძალუძს და, აქედან გამომდინარე, მათ გარკვეულ ნაწილს უხარისხო ქვევრის შეძენა უწევს.

  ქვევრის უხარისხობის მიზეზი არაერთია. მაგალითად: თიხისა და ქვიშის შერევის პროპორციების დარღვევა; გამოწვის პროცედურის არასტაბილურობა; უხარისხო და შეუსაბამო თიხა; არასაკმარისად დამუშავებული თიხა; წყლის ხარისხი... ხშირად ირღვევა ახლად აშენებული ქვევრის გამოშრობის პროცესიც, რის შედეგადაც ქვევრს უჩნდება ბზარები. ამის გამო (ზოგჯერ მემარნის დაკვეთითაც) ქვევრი რეალიზაციამდე ილესება მაღალი კონცენტრაციის ცემენტის ხსნარით მათი ბზარების შესანიღბად. ყოფილა შემთხვევა, როდესაც ქვევრის ბზარები შეუკეთებიათ კალმატრონითა და თხევადი მინის ხსნარითაც, რაც ყოვლად დაუშვებელია. იმედია, რომ ქვევრზე გაზრდილი მოთხოვნილება ამ პრობლემებს თავისთავად მოაგვარებს. სამწუხაროა, რომ ზოგჯერ უხარისხო ქვევრი შესაძლოა უცხოეთშიც მოხვდეს, რაც ჩვენი ქვეყნის რეპუტაციაზე უარყოფითად იმოქმედებს და ასეც მომხდარა.

  რაც შეეხება ქვევრის დღევანდელი ფასებს, მათი ხარისხისა არ იყოს, ეს საკმაოდ განსხვავებულია. სხვადასხვა მექვევრესთან ქვევრის ფასები მერყეობს და ერთი ლიტრი ქვევრის მოცულობის ფასი შედგება 70-80 თეთრიდან 2,5 ლარამდე. ისიც უნდა ითქვას, რომ ზოგიერთი მექვევრე ქვევრის საფასურიდან გამომდინარე მომხმარებელს სთავაზობს მომსახურებას, რომელიც მოიცავს: ქვევრის დამზადებას, მის ცვილით დამუშავებას, მათ ტრანსპორტირებას მარნამდე, ქვევრების ორმოში მონტაჟსა და მათ კირით დადუღაბებას. ამგვარი მომსახურების თანხა ერთ ლიტრ ქვევრზე გადაანგარიშებით შეადგენს დაახლოებით 1,5 ლარს, ე.ი. 10 ტონა ქვევრის შემთხვევაში 15 000 ლარს. როგორც ვნახეთ, მომსახურებაცა და ფასებიც საკმაოდ განსხვავებულია, რადგან თუკი ზოგიერთი მექვევრე ზემოთ ჩამოთვლილ ოპერაციებს 1,5 ლარად გვთავაზობს, ზოგიერთთან მხოლოდ 1 ლიტრი ქვევრის ფასი შესაძლოა 2 ლარსაც გადასცდეს ყოველგვარი მომსახურების გარეშე, ადგილზე... შესაძლოა ეს გარემოება საკმაოდ რთული იყოს, მაგრამ მემარნე თუ ქვევრის დამკვეთი, თავდაპირველად თვითონ უნდა გაერკვეს ამ საგანში და ქვევრებიც ამის შემდეგ დაუკვეთოს.

ამჟამად საქართველოში ქვევრის ფასი მაღალი ნამდვილად არ არის და ის დღევანდელ სიტუაციას ნამდვილად ესადაგება. ხშირად ისმება კითხვა, თუ რომელი კუთხის თიხაა საუკეთესო ქვევრის ასაშენებლად. ამ საგნის გარშემო არსებობს აზრთა გარკვეული სხვადასხვაობა. ამ საკითხის გასარკვევად უცხოელი სპეციალისტებიც კი ჩამოიყვანეს ამ ორიოდე წლის წინ საქართველოში. სამწუხაროდ, უნდა აღინიშნოს, რომ უცხოელთა ჯგუფის ხანმოკლე და არასრულმა მოღვაწოებამ ნაკლები შედეგი გამოიღო, რადგან მათ ინფორმაციის არქონის გამო არ გაითვალისწინეს რიგი საკითხები. ასევე მათ, რიგ შემთხვევებში მიეწოდათ არასწორი ინფორმაცია და სხვ. ზოგადად, სანამ კაცი სხვას და მეტადრე უცხოელ სპეციალისტს ურჩევს რამეს, მანამდე იგი თავად უნდა ერკვეოდეს საკითხში... ჩვენი მოკლე წერილის დასასრულს ვიტყვით, რომ ამჟამად ჩვენში მზადდება როგორც ხარისხიანი, ისე უხარისხო ქვევრიც. რაც შეეხება თიხის, როგორც ნედლეულის ხარისხს, ის მექვევრეობის ყველა კერაში დაკმაყოფილებულია, თუ კაცი მოინდომებს და მცდელობას არ დააკლებს, ხარისხიანი ქვევრის დამზადება საქართველოს მექვევრეობის ყველა კერაშია შესაძლებელი. მაინც უნდა აღინიშნოს, რომ ერთ-ერთ მთავარი პრობლემა ქვევრის გამოსაწვავი ქურების ნაკლებობაა. ამ შემთხვევაში კი სახელმწიფოს მხარდაჭერაა საჭირო. ძალზე სამწუხაროა, რომ მაგალითად, გურიასა და სამეგრელოში თითო მექვევრეა დარჩენილი, ხოლო მათ დასახმარებლად ადგილობრივი ხელისუფლება არაფერს აკეთებს და შესაძლოა, მათი არსებობა არც კი იციან. ხარისხიან ქვევრზე მოთხოვნა, ცხადია, კიდევ უფრო გაიზრდება, რაც იმედის მომცემია, რომ ქვევრის ხარისხის დაასტაბილურებს.

© საქართველოს ღვინის კლუბი, ღვინის ეროვნული სააგენტო, ღვინის საინფორმაციო ცენტრი



ყურადღებით წავიკითხე ბატონი გიორგის წერილი, ვფიქრობ ის ქვევრის რაობაში კარგად გათვითცნობიერებული ერთ-ერთია იმ რამდენიმე კაცთაგან, რომლებიც დღეს საქართველოს ჰყავს. მიუხედავად ამისა ვერ დავეთანხმები იმაში, რომ დღეს ან ოდესმე საქართველოში ხარისხიანი ქვევრი გაკეთებულა. ასე მაგალითად: ყველა ქვევრი სხვადასხვა ფორმის და ზომისაა, არც ერთი ქვევრის კედლის სისქე არასდროს არ შეესაბამებოდა და არ შეესაბამება მის ზომებს, საქართველოში არასდროს არც ერთი ქვევრი სათანადო ტემპერატურაზე არ გამომწვარა, რადგან შეშა 800 გრადუსზე მეტ ტემპერატურას არ იძლევა, საჭირო კი 1150 გრადუსია. უბრალოდ არ გვაქვს ქვევრის სტანდარტის კი ამის შემდეგ რაზეა ლაპარაკი? გამოსავალი მექვევრეობაში თანამედროვე ტექნიკა-ტექნოლოგიების ჩართვაა, რომელიც მექვევრეს არ შეუძლია, ხელისუფლებას კი ფეხებზე ჰკიდია ეს ეროვნული განძი.


მოგესალმებით, ყურადღებით წავიკითხე სტატია. მინდა დიდი მადლობა ვუთხრა მის ავტორს ბატონ, გიორგის და აღვნიშნო, რომ ამ სტატიამ პირდაპირ მიგვიყვანა ძალიან მნიშვნელოვან პრობლემამდე, რასაც ქვევრის სტანდარტის შემუშავება ქვია. ამ საკითხის გადაწყვეტას კომპლექსური მიდგომა სჭირდება. სტანდარტის შემუშავება თავისთავად მოითხოვს და გააჩენს კვალიფიციური კადრების მომზადების აუცილებლობას. იქნებ ამ საკითხზე ინტენსიურად იმსჯელონ სპეციალისტებმა, რათა თავიდან იქნეს აცილებული მრავალი სახის გაუგებრობა, რომელიც უკვე არსებობს ამ სფეროში და მოქმედებს საქართველოსთვის ესოდენ მნიშვნელოვანი(მრავალი გაგებით-ეთნოფსიქოლოგიურიდან და ქართველთა იდენტობიდან დაწყებული და ღვინის ტურიზმით დამთავრებული)ფენომენის ღირსეულად წარმოჩენაზე(თავისი თანმდევი ფრიად სასიკეთო შედეგებით, რომელზე საუბრითაც არ გადაგღლით).


თეთრიწყაროს რაიონში სოფელ ასერეთში მინდა ქვევრების ჩალაგება. მაქვეს რქაწითელი და ასურეთული შავი. მაინტერესებს მცოდნეების აზრი, აქვს თუ არა რაიმე მნიშვნელობა რომელი რეგიონის ქვევრც ჩავალაგებ კახეთისას თუ სასავლეთ საქართველოსი. და ვის აქვს კარგი გვევრები? ბევრი არა მინდა ამ ეტაპზე ვფიქრობ 2 ცალს - 500 -იანს და 2-3 -200 ან 300 იანს.

თქვენი კომენტარი

თქვენი ელ-ფოსტა არ გამოქვეყნდება
  • Web page addresses and e-mail addresses turn into links automatically.
  • No HTML tags allowed

More information about formatting options

საქართველოს ღვინის რუკა
თქვენ შეგიძლიათ დაეხმაროთ ჩვენს ბლოგს "PayPal"-ის საშუალებით.

ტოპ ხუთეული