ახალზელანდიელი მევენახეები უშედეგოდ იბრძვიან ჭარბმოსავლიანობის პრობლემების აღმოსაფხვრელად. განსაკუთრებით რთულია ვითარება ქვეყნის სამხრეთით მდებარე მევენახეთა ცნობილ რეგიონ მალბოროში.
ცნობილია, რომ მსხვილი კომპანიები 1 ტონა ყურძენში მხოლოდ 1200 დოლარს იხდიან, რაც ოდნავ თუ აღემატება მოსავლის თვითღირებულებას.
მევენახეები კი, რომლებსაც გრძელვადიანი კონტრაქტები აქვთ გაფორმებული, ჩივიან, რომ მათ ხანდახან ტონა ყურძენში მხოლოდ 600 დოლარს უხდიან, თუმცა სოვინიონ ბლანის ჯიშის შემთხვევაში ეს ნიშნული 1600 დოლარსაც აღწევს. ამას გარდა, ღვინის მსხვილი სახლები ცდილობენ მევენახეები დაარწმუნონ, რომ მოსავლის მაქსიმალურად დასაშვები რაოდენობა განისაზღვროს 9,6 ტონა ჰექტარზე. ევროპული გათვლებითაც კი მსგავსი “შეკვეცილი” მოსავლიანობა გადაჭარბებულად გამოიყურება, მაგრამ აქვე უნდა ითქვას, რომ მალბოროში ხშირად ჰექტარზე 12 ტონაზე მეტი ყურძენიც კი აუღიათ.
თქვენი კომენტარი