ღვინის დაძველება და ბაზარზე არსებული მოთხოვნები

გამომცემლობა wine-searcher აქვეყნებს სტატიას, იმის შესახებ თუ როგორ უნდა გაართვას მეღვინემ თავი ბაზრისა და მომხმარებლების მოთხოვნებს, ამასთანავე  მოახერხოს ღვინის იმ დროით შენახვა, რაც პროდუქტის ხარისხს გააუმჯობესებს. გთავაზობთ სტატიის ქართულ თარგმანს, რომელიც სხვადასხვა ქვეყნის მეღვინეების გამოცდილებებს ეყრდნობა.

მომხმარებლების უმეტესობას ღვინის დალევა შეძენიდან მალევე სურს, მათი 90% ორი კვირის განმავლობაში ხსნის ღვინის ბოთლს.

ღვინის ბაზარი სწრაფად ვითარდება, არავის სურს ამ პროცესის შენელება, თუმცა მეღვინეები მაინც ცდილობენ, რაც შეიძლება მაღალი ხარისხის ღვინო აწარმოონ. ამისთვის კი ზოგიერთ შემთხვევაში, მისი მარანში დაძველებაა აუცილებელი. თუმცა არის ღვინოები, რომელიც მომხმარებელს სწრაფად უნდა მიეწოდებოდეს.

„ბორდოშიც იაზრებენ, რომ მომხმარებელი 20 წელი ვერ დაელოდება მისთვის სასურველ ღვინოს. ამიტომ, მწარმოებლები ამბობენ, რომ ისინი თავს უკეთ მაშინ გრძნობენ, როდესაც დარწმუნდებიან, რომ მათი ღვინო ნამდვილად მზადაა მომხმარებლამდე მისატანად. ამის მიუხედავად, მათ ურჩევნიათ, რომ მომხმარებელმა მაშინ გახსნას შეძენილი ღვინის ბოთლი, როდესაც ღვინო საუკეთესო ფორმაშია“.

ჟან-ჟაკ ბონი, მეღვინე ბორდოდან, ამბობს, რომ ცხადია, მაღალი ხარისხის ღვინ ვენახიდან იწყება. გასხვლიდან დაწყებული, რთველით დამთავრებული, ბურგუნდიისთვის და შაბლისთვის, ასევე შამპანის რეგიონისთვის  ყურძნის ყინვისგან დაცვაც მნიშვნელოვანია. ყურადღება უნდა მივაქციოთ, რომ მხოლოდ ორგანული სასუქი გამოვიყენოთ ვენახში და მრ. სხვა. 

ესპანელი მეღვინე მერსედეს გარსია რეპერესი ამბობს, რომ შესაძლებელია დაღვინების პროცესის ვადის შემცირება, ამისათვის აუცილებლად მიაჩნია კლიმატისა და ბუნებრივი ფაქტორების გათვალისწინება. თუმცა, ასევე აღნიშნავს, რომ დუღილის ზედმეტად დაჩქარებამ თავად ღვინის ხარისხი შეიძლება გააფუჭოს.

დუღილის ტემპი

დუღილის ხელოვნება და მეცნიერება ბოლო წლებში მნიშვნელოვნად განვითარდა, რაც მეღვინეებს საშუალებას აძლევს მაღალ დონეზე მართონ თავიანთი პროდუქტი, სრულიად ახალი გზით. თუმცა, ამის საპირისპიროდ, არსებობს ნატურალისტი მეღვინეების ძალზე ძლიერი თანამედროვე მოძრაობა, რომელიც გამორიცხავს დუღილში ჩარევას და მხოლოდ სპონტანურ დუღილს აღიარებს.

ზემოთ ნახსენებმა ესპანელმა მეღვინემ ამისათვის  გამოცადა ახალი ტექნოლოგია, რომელიც დროის მცირე მონაკვეთში ახერხებს არომატებისა და ფერის გაუმჯობესებას.

მეღვინე ვაშინგტონის შტატიდან, კარლი შილსი, ამბობს, რომ ყურძნის სწორად კრეფა ბევრ სიახლეზეა დაფუძნებული, რასაც პრემიუმ და მეორე ხარისხის ღვინოების დამზადებისას იყენებენ. ისინი  ნაკლებად ძვირიან ღვინოებსაც დიდ ყურადღებას უთმობენ, რომელთა ბაზარზე მალე გატანაც შესაძლებელია.

„ტანინის სათანადო მართვა უზრუნველყოფს, რომ ღვინო არ იყოს აგრესიული“, ამბობს შილსი. „იდეალურ შემთხვევაში, ვცდილობ ზედმიწევნით ვარეგულირო დუღილის ტემპერატურა და ვაკონტროლო ტანინის დონე. კასრებში ჟანგბადსაც ვამატებთ ხოლმე.“

იგივე პოზიცია აქვს ჩილელ მეღვინეს, ფილიპე ტოსოს, რომელიც ამ პროცესში კასრების შერჩევას განსაკუთრებულ მნიშვნელობას ანიჭებს.

ბოთლში დაძველება

ჯო ვაგნერს, ამერიკელ ღვინის მწარმოებელს, მიაჩნია, რომ მეღვინე ვალდებულია ისეთი ღვინო გაყიდოს, რომელიც დასალევად უკვე მზადაა: „თუ ღვინო დაძველებას მოითხოვს, ეს მწარმოებლის საქმეა“ - ამბობს ვაგნერი. მათ მიერ წარმოებულმა 2011 წლის პინო ნუარმა ორი წელი კასრში და თითქმის რვა წელი ბოთლში  გაატარა.

მიუხედავად ამისა, ვაგნერი აღიარებს, რომ პინო ნუარს, როგორც წესი, ამდენი წლის განმავლობაში არ ინახავენ, განსაკუთრებით კალიფორნიაში, ასე ელზასიდან მიღებული რჩევების გამო მოიქცა, სადაც უფრო დიდ დროს უთმობენ ამ ჯიშის დახვეწას.

ასევე, მეღვინე გუსტავ გონსალესის აზრით, ყველაფერი ყურძნის სწორად დაკრეფიდან იწყება და ყველა საფეხური თანაბრად მნიშვნელოვანია, ამასთანავე ის ცდილობს ღვინო მარანში ერთი წელი მაინც შეინახოს.

ბუნების ხელშეწყობა

ზოგიერთი მეღვინის აზრით, კლიმატის ცვლილება დიდ გავლენას ახდენს ღვინის საბოლოო სახეზე და დავარგებისთვის საჭირო დროზე.

„ბორდოს ყოველთვის ათი ან მეტი წლით ინახავდნენ სარდაფში. დღეს მომხმარებლების სურვილის გამო, ღვინოს უფრო ადრე ყიდიან და უფრო ნაკლები ხნით ინახავენ.“ - ამბობს ფრანგი მეღვინე. ამის გათვალისწინებით, შესაძლებელი ხდება მაღალი ხარისხის ღვინის მოკლე დროში წარმოება.

საბოლოო ჯამში, არ არსებობს კონკრეტული გზამკვლევი ღვინის დავარგებისთვის, იმისთვის, რომ ვთქვათ: "ღვინო მზადაა დასალევად". უნდა აღვნიშნოთ, რომ ღვინის დავარგების პოტენციალს ყოველთვის განსაზღვრავს ტერუარი, ვაზის ჯიშების სწორად შერჩევა, შენახვის პირობების გაუმჯობესება და მეღვინის აბსოლუტურად ყველა გადაწყვეტილება, ყურძნის კრეფიდან დაწყებული, ბოთლის გახსნამდე.

© ღვინის კლუბი/vinoge.com