იაპონელი მომხმარებლები იმპორტის შემცირების ფონზე მაღალფასიან ღვინოებზე გადადიან

იაპონიის ღვინის იმპორტის ბაზარმა მნიშვნელოვანი ვარდნა განიცადა 2024 წლის პირველ კვარტალში, რაც 10%-ით შემცირდა 2023 წლის ანალოგიურ პერიოდთან შედარებით. იაპონიის საბაჟოს მონაცემებით, ღვინის მთლიანი მოცულობა შემცირდა 49,6 მლნ ლიტრამდე, ღირებულება კი 50,95 მილიარდ იენს აღწევს. ეს ვარდნა ღვინის იმპორტის ყველაზე დაბალი მოცულობაა 2011 წლის შემდეგ პირველ კვარტალში, რაც კი იაპონიაში დაფიქსირებულა. თუმცა, ფასის თვალსაზრისით სხვა მაჩვენებელია.

იმპორტირებული ღვინის საშუალო ფასი 1,6%-ით გაიზარდა და ლიტრზე 1026 იენს მიაღწია. ფასების ეს ზრდა ხაზს უსვამს მომხმარებელთა "პრეფერენციების" გადასვლას უფრო მაღალი ღირებულების ღვინოებისკენ, მიუხედავად მოცულობის საერთო შემცირებისა. ერთი ლიტრი ღვინის საშუალო ფასის ზრდა ასევე ასახავს ბაზრის მდგრადობას და პრემიუმ ღვინის სეგმენტების პოტენციალს, გააგრძელონ კარგი მუშაობა იმპორტის მოცულობის შემცირების პირობებშიც კი.

საინტერესოა, რომ დაღმავალი ტენდენციის შესამჩნევ გამონაკლისს წარმოადგენდა ღვინის ერთადერთი კატეგორია. ეს იყო ღვინის ის სეგმენტი, სადაც პირიქით, გაიზარდა როგორც მოცულობა, ასევე ღირებულება. ეს ზრდა მიუთითებს მომხმარებელთა ქცევის ცვლილებაზე, უფრო მეტიც, იაპონელი მომხმარებელი ირჩევს "ჩანთაში მოთავსებული" ღვინოების მოხერხებულობასა და ეფექტურობას. ამ შეფუთვის ფორმატის მზარდი პოპულარობა შეიძლება მიეწეროს რამდენიმე ფაქტორს, მათ შორის მის გარემოსდაცვით სარგებელს, გახსნის შემდეგ შენახვის ვადას და შენახვისა და ტრანსპორტირების სიმარტივეს.

2023 წელთან შედარებით, მიმდინარე ტენდენცია მნიშვნელოვან ცვლილებას წარმოადგენს. გასულ წელს იაპონური ღვინის იმპორტმა აჩვენა ზომიერი ზრდა, 2%-ით, რაც გამოწვეული იყო ძლიერი მოთხოვნით და იმპორტირებული ღვინოების მრავალფეროვანი ასორტიმენტით. 2024 წლის პირველ კვარტალში მკვეთრი კლება ვარაუდობს, რომ შესაძლოა რამდენიმე ფაქტორი იყოს გასათვალისწინებელი, მათ შორის ეკონომიკური ზეწოლა ან თუნდაც მიწოდების ჯაჭვის შეფერხება.

ღვინის იმპორტის შემცირება შეიძლება უკავშირდებოდეს უფრო ფართო ეკონომიკურ ტენდენციებს. იაპონია, ისევე როგორც მრავალი სხვა ქვეყანა, ებრძვის ეკონომიკურ გამოწვევებს პოსტპანდემიის შემდეგ. ინფლაციურმა ზეწოლამ და დისკრეციული ხარჯვის ჩვევების ცვლილებებმა შესაძლოა აიძულოს მომხმარებლები უფრო კონკრეტულნი იყვნენ შესყიდვებში, უპირატესობა ენიჭება ხარისხს და არა რაოდენობას.